Aleksandra Czerniawska, Anna Panek, Maciej Landsberg (zdjęcia)
11 Jun - 18 Jul 2015
ALEKSANDRA CZERNIAWSKA, ANNA PANEK, MACIEJ LANDSBERG (ZDJĘCIA)
Malarstwo na co dzień
otwarcie: 11.06.2015, godz. 19.00
wystawa otwarta do 18.07.2015
Wiosną 2001 roku w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej odbyła się wystawa znanego rosyjskiego duetu – Witalija Komara i Aleksandra Melamida. Polska wersja tytułu ich projektu brzmiała Wybór społeczeństwa. Najbardziej pożądany i najmniej pożądany. Artyści zlecili sondaż gustów estetycznych w 14 krajach, na podstawie których wykonano obrazy. Efektem projektu Komara i Melamida było dość cyniczne podważenie słuszności wyborów większości społeczeństwa, choć można odczytywać go również jako diagnozę oddalenia sztuki współczesnej od ludzi. W rezultacie badań okazało się bowiem, że większość ankietowanych preferowała malarstwo figuratywne z motywami jelenia na rykowisku, błękitnego morza oraz gór.
W 2014 roku Aleksandra Czerniawska i Anna Panek rozpoczęły realizację projektu, którego założenia pozornie wydają się podobne do koncepcji dwójki rosyjskich artystów, ale rezultaty okazały się diametralnie różne.
Artystki postanowiły zakwestionować koncept indywidualizmu twórcy, wykonując murale uwzględniające upodobania osób, które zgodziły się wziąć udział w projekcie. Namówiły ludzi, aby udostępnili im swoje mieszkania do namalowania obrazu na jednej ze ścian, a jednocześnie, aby opowiedzieli o swoich preferencjach estetycznych związanych z malarstwem. W przeciwieństwie do Wyboru społeczeństwa Komara i Melamida, wybory siedmiu uczestników projektu (rodzin, par lub singli) dotyczyły konkretnych obrazów, wśród których dominowało malarstwo abstrakcyjne. Jednocześnie, tak jak w eksperymencie Rosjan, na podstawie rozmowy można było ustalić bardziej elementarne i indywidualne preferencje, na przykład fakt, że ulubionym kolorem “ankietowanych” jest niebieski.
Wszystkie rozmowy zostały udokumentowane filmowo i pokazywane są na wystawie w formie krótkich wideo-portretów przepytywanych osób. Wynika z nich, że rozmówcy lubią opowiadać o swoich preferencjach estetycznych, sprawia im wyraźną przyjemność możliwość zamanifestowania swojego poparcia lub dezaprobaty. Same artystki tak mówią o społecznym aspekcie swojego projektu: Ważnym elementem procesu stało nawiązanie relacji z uczestnikiem, który był obecny przy powstawaniu pracy. Chciałyśmy sprawdzić jak różni się praca z konkretnym odbiorcą od pracy z odbiorcą abstrakcyjnym. Poznawałyśmy te osoby, które w większości wypadków nie zajmowały się profesjonalnie sztuką. Traktowałyśmy poważnie ich opinie, odczucia i wybory. Artystki podkreślają jednak, że nie realizowały zamówień, lecz tworzyły autorskie propozycje murali w domach uczestników projektu.
Działanie Czerniawskiej i Panek stanowi próbę renegocjacji zasad tworzenia sztuki. Z jednej strony nawiązuje do klasycznej sytuacji, kiedy dzieło było zamawiane przez mecenasa, a więc odpowiadało oczekiwaniom zleceniodawcy. Z drugiej strony zachowuje pewną autonomię artysty, ponieważ nie zakłada realizacji precyzyjnego zamówienia, tylko stanowi interpretację upodobań uczestnika projektu – to rodzaj kompromisu i spotkania indywidualności: pary artystek (które również między sobą negocjowały poszczególne rozwiązania) z odbiorcami-zleceniodawacami. Czerniawskiej i Panek towarzyszył fotograf Maciej Landsberg, który zdokumentował zarówno same murale, jak i uczestników projektu i ich mieszkania. Materiały pokazane na wystawie ujawniają proces powstawania prac, będących rezultatem porozumienia stron. W ramach projektu powstał też mural w lokalu_30 – niespodzianka, będąca, wizją artystek dotyczącą tego, co zespół galerii mógłby chcieć widzieć na jednej ze swoich ścian!
Aleksandra Czerniawska (ur. 1984) – artystka, malarka, psycholożka, związana z Białymstokiem i Warszawą; absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownia prof. Leona Tarasewicza) oraz Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Otrzymała stypendium “Młoda Polska”, była finalistką konkursu Samsung Art Master oraz Konkursu Gepperta. Jej prace były wystawiane m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Galerii Arsenał w Białymstoku, BWA Awangarda we Wrocławiu, Galerii Atlas Sztuki w Łodzi. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Anna Panek (ur. 1977) – malarka i architektka, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej i Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni prof. Leona Tarasewicza, aneks w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalistka konkursu Samsung Art Master, pracownik naukowy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej prace wystawiane były m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Maciej Landsberg (ur. 1980) – absolwent Wydziału Komunikacji Multimedialnej na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, wykładowca Akademii Fotografii w Warszawie, gdzie prowadzi pracownię fotografii intermedialnej. Brał udział w wystawach m.in. w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Starym Browarze w Poznaniu, BWA Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i podczas Miesiąca Fotografii w Krakowie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Malarstwo na co dzień
otwarcie: 11.06.2015, godz. 19.00
wystawa otwarta do 18.07.2015
Wiosną 2001 roku w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej odbyła się wystawa znanego rosyjskiego duetu – Witalija Komara i Aleksandra Melamida. Polska wersja tytułu ich projektu brzmiała Wybór społeczeństwa. Najbardziej pożądany i najmniej pożądany. Artyści zlecili sondaż gustów estetycznych w 14 krajach, na podstawie których wykonano obrazy. Efektem projektu Komara i Melamida było dość cyniczne podważenie słuszności wyborów większości społeczeństwa, choć można odczytywać go również jako diagnozę oddalenia sztuki współczesnej od ludzi. W rezultacie badań okazało się bowiem, że większość ankietowanych preferowała malarstwo figuratywne z motywami jelenia na rykowisku, błękitnego morza oraz gór.
W 2014 roku Aleksandra Czerniawska i Anna Panek rozpoczęły realizację projektu, którego założenia pozornie wydają się podobne do koncepcji dwójki rosyjskich artystów, ale rezultaty okazały się diametralnie różne.
Artystki postanowiły zakwestionować koncept indywidualizmu twórcy, wykonując murale uwzględniające upodobania osób, które zgodziły się wziąć udział w projekcie. Namówiły ludzi, aby udostępnili im swoje mieszkania do namalowania obrazu na jednej ze ścian, a jednocześnie, aby opowiedzieli o swoich preferencjach estetycznych związanych z malarstwem. W przeciwieństwie do Wyboru społeczeństwa Komara i Melamida, wybory siedmiu uczestników projektu (rodzin, par lub singli) dotyczyły konkretnych obrazów, wśród których dominowało malarstwo abstrakcyjne. Jednocześnie, tak jak w eksperymencie Rosjan, na podstawie rozmowy można było ustalić bardziej elementarne i indywidualne preferencje, na przykład fakt, że ulubionym kolorem “ankietowanych” jest niebieski.
Wszystkie rozmowy zostały udokumentowane filmowo i pokazywane są na wystawie w formie krótkich wideo-portretów przepytywanych osób. Wynika z nich, że rozmówcy lubią opowiadać o swoich preferencjach estetycznych, sprawia im wyraźną przyjemność możliwość zamanifestowania swojego poparcia lub dezaprobaty. Same artystki tak mówią o społecznym aspekcie swojego projektu: Ważnym elementem procesu stało nawiązanie relacji z uczestnikiem, który był obecny przy powstawaniu pracy. Chciałyśmy sprawdzić jak różni się praca z konkretnym odbiorcą od pracy z odbiorcą abstrakcyjnym. Poznawałyśmy te osoby, które w większości wypadków nie zajmowały się profesjonalnie sztuką. Traktowałyśmy poważnie ich opinie, odczucia i wybory. Artystki podkreślają jednak, że nie realizowały zamówień, lecz tworzyły autorskie propozycje murali w domach uczestników projektu.
Działanie Czerniawskiej i Panek stanowi próbę renegocjacji zasad tworzenia sztuki. Z jednej strony nawiązuje do klasycznej sytuacji, kiedy dzieło było zamawiane przez mecenasa, a więc odpowiadało oczekiwaniom zleceniodawcy. Z drugiej strony zachowuje pewną autonomię artysty, ponieważ nie zakłada realizacji precyzyjnego zamówienia, tylko stanowi interpretację upodobań uczestnika projektu – to rodzaj kompromisu i spotkania indywidualności: pary artystek (które również między sobą negocjowały poszczególne rozwiązania) z odbiorcami-zleceniodawacami. Czerniawskiej i Panek towarzyszył fotograf Maciej Landsberg, który zdokumentował zarówno same murale, jak i uczestników projektu i ich mieszkania. Materiały pokazane na wystawie ujawniają proces powstawania prac, będących rezultatem porozumienia stron. W ramach projektu powstał też mural w lokalu_30 – niespodzianka, będąca, wizją artystek dotyczącą tego, co zespół galerii mógłby chcieć widzieć na jednej ze swoich ścian!
Aleksandra Czerniawska (ur. 1984) – artystka, malarka, psycholożka, związana z Białymstokiem i Warszawą; absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownia prof. Leona Tarasewicza) oraz Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Otrzymała stypendium “Młoda Polska”, była finalistką konkursu Samsung Art Master oraz Konkursu Gepperta. Jej prace były wystawiane m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Galerii Arsenał w Białymstoku, BWA Awangarda we Wrocławiu, Galerii Atlas Sztuki w Łodzi. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Anna Panek (ur. 1977) – malarka i architektka, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej i Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni prof. Leona Tarasewicza, aneks w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalistka konkursu Samsung Art Master, pracownik naukowy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej prace wystawiane były m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Maciej Landsberg (ur. 1980) – absolwent Wydziału Komunikacji Multimedialnej na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, wykładowca Akademii Fotografii w Warszawie, gdzie prowadzi pracownię fotografii intermedialnej. Brał udział w wystawach m.in. w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Starym Browarze w Poznaniu, BWA Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i podczas Miesiąca Fotografii w Krakowie. Mieszka i pracuje w Warszawie.