Off Screen
25 Aug - 07 Oct 2007
Off Screen
Mark Bain, Janet Cardiff & Georges Bures Miller, Justin Bennett, Jeroen Diepenmaat, Jacob Kirkegaard, Ann Lislegaard, Christian Marclay, Rä di Martino, Antonietta Peeters, Karen Russo, Michael Snow en Imogen Stidworthy.
Opening vrijdag 24 augustus 17.00 uur
In de tentoonstelling ‘Off Screen’ onderzoeken de kunstenaars via hun video's, geluidswerken en sculpturen de visuele en akoestische ruimte in relatie tot elkaar. De diverse ‘vertalingen’ van de kunstenaars via verschillende technologische media tonen onze ambigue, subjectieve relatie tot beeld, tekst en geluid.
We zijn tegenwoordig steeds beter getraind om meerdere zintuigen tegelijkertijd in te zetten. Een telefoon is tegelijk camera, radio én internetgadget, en met een video-ipod kun je muziek luisteren of films bekijken. Verschillende functies komen samen in één apparaat waardoor wij steeds meer gewend zijn geraakt aan meerdere impulsen tegelijkertijd. Veel kunstenaars streven het compleet samenvallen van beeld en geluid in hun werk na. Maar ondanks de voortdurende populariteit van videoclips, films, en vj performances is er op dit moment een beweging zichtbaar die tegen deze audiovisuele versmelting ingaat.
In de tentoonstelling 'Off Screen' staat de discrepantie tussen beeld en geluid centraal waarbij de spanning tussen de visuele en auditieve ruimte wordt opgezocht en uitgebuit. Een geluidsloze maar toch ‘muzikale’ benadering is terug te vinden in het werk van Christian Marclay en Antonietta Peeters. In zijn werk Mixed Reviews laat Marclay iemand in gebarentaal concertrecensies 'vertalen' van tekst naar gezichtsuitdrukkingen en armbewegingen. Antonietta Peeters toont met haar stoffen gehaakte microfoonsculpturen objecten die geen geluid voortbrengen, maar door de verwerkte stof en wol juist het aanwezige geluid in de ruimte absorberen. De installatie van Jeroen Diepenmaat maakt wel geluid. Een serie opgezette vogels produceert op platenspelers een ‘doods’ vogelgeluid. Hun snavel fungeert als pick-up naald waardoor de dode vogel het ooit opgenomen geluid van een levende vogel doet herleven.
Ann Lislegaard laat in haar installatie middels geluid en licht zien dat het beeld en de ervaring van ruimte verandert, waarmee ze aangeeft dat ruimte geen vaststaand, maar een subjectief gegeven is. In de video Hill Climbing van Janet Cardiff & George Bures Miller probeert iemand een eeuwig verwijderde bergtop te bereiken. Dit werk bevat een 'binaural' soundtrack waardoor de kijker op 3-dimensionale wijze geluid kan ervaren; alsof we erbij zijn. Het maakt de tweedeling duidelijk van wat onze hersens zien en wat onze zintuigen waarnemen.
De manipulatieve werking van tekst en communicatie in beeld en geluid wordt zichtbaar gemaakt in het werk Battles Under the Sea of Ice van Karen Russo en La Camera van Rä di Martino. De twee hoofdpersonen in het werk van Rä di Martino vertellen niet hun eigen persoonlijke gedachten, maar spreken de meningen uit van geïnterviewden uit zowel heden (interviews door de kunstenaar uitgevoerd) als verleden (afkomstig uit archieven). Karen Russo's hoofdpersoon heeft een hersenaandoening genaamd afasie, waardoor tekst, beeld en betekenis bij hem niet meer overeenkomen. Dit gegeven verbindt zij aan een verhaal waar iemand zijn oriëntatie en uiteindelijk ook zijn bewustzijn verliest.
Michael Snow laat in zijn video Prelude zien wat er gebeurt als geluid en beeld niet op elkaar aansluiten zoals we dat bij film gewend zijn. Het beeld komt voort uit een enkele opname van een op statief meedraaiende camera, waar iedere seconde telt. De acties komen in deze prelude langs als geluid, als verbale beschrijving en als visueel gegeven. Alleen in het midden van de kamer, halverwege de film, vallen geluid, beeld en actie even samen.
Tenslotte worden in de tentoonstelling geluiden versterkt waar wij normaal gesproken aan voorbijgaan. Mark Bain versterkt de geluiden die van buiten komen en maakt ze binnen hoor- en tastbaar. En Jacob Kirkegaard heeft in de verboden zone van Tchernobyl, met zeer gevoelige microfoons, klanken opgenomen die een lege kerk, concertruimte of zwembad produceren. In de tentoonstelling Off Screen wordt continue de auditieve en visuele perceptie op de proef gesteld.
Mark Bain, Janet Cardiff & Georges Bures Miller, Justin Bennett, Jeroen Diepenmaat, Jacob Kirkegaard, Ann Lislegaard, Christian Marclay, Rä di Martino, Antonietta Peeters, Karen Russo, Michael Snow en Imogen Stidworthy.
Opening vrijdag 24 augustus 17.00 uur
In de tentoonstelling ‘Off Screen’ onderzoeken de kunstenaars via hun video's, geluidswerken en sculpturen de visuele en akoestische ruimte in relatie tot elkaar. De diverse ‘vertalingen’ van de kunstenaars via verschillende technologische media tonen onze ambigue, subjectieve relatie tot beeld, tekst en geluid.
We zijn tegenwoordig steeds beter getraind om meerdere zintuigen tegelijkertijd in te zetten. Een telefoon is tegelijk camera, radio én internetgadget, en met een video-ipod kun je muziek luisteren of films bekijken. Verschillende functies komen samen in één apparaat waardoor wij steeds meer gewend zijn geraakt aan meerdere impulsen tegelijkertijd. Veel kunstenaars streven het compleet samenvallen van beeld en geluid in hun werk na. Maar ondanks de voortdurende populariteit van videoclips, films, en vj performances is er op dit moment een beweging zichtbaar die tegen deze audiovisuele versmelting ingaat.
In de tentoonstelling 'Off Screen' staat de discrepantie tussen beeld en geluid centraal waarbij de spanning tussen de visuele en auditieve ruimte wordt opgezocht en uitgebuit. Een geluidsloze maar toch ‘muzikale’ benadering is terug te vinden in het werk van Christian Marclay en Antonietta Peeters. In zijn werk Mixed Reviews laat Marclay iemand in gebarentaal concertrecensies 'vertalen' van tekst naar gezichtsuitdrukkingen en armbewegingen. Antonietta Peeters toont met haar stoffen gehaakte microfoonsculpturen objecten die geen geluid voortbrengen, maar door de verwerkte stof en wol juist het aanwezige geluid in de ruimte absorberen. De installatie van Jeroen Diepenmaat maakt wel geluid. Een serie opgezette vogels produceert op platenspelers een ‘doods’ vogelgeluid. Hun snavel fungeert als pick-up naald waardoor de dode vogel het ooit opgenomen geluid van een levende vogel doet herleven.
Ann Lislegaard laat in haar installatie middels geluid en licht zien dat het beeld en de ervaring van ruimte verandert, waarmee ze aangeeft dat ruimte geen vaststaand, maar een subjectief gegeven is. In de video Hill Climbing van Janet Cardiff & George Bures Miller probeert iemand een eeuwig verwijderde bergtop te bereiken. Dit werk bevat een 'binaural' soundtrack waardoor de kijker op 3-dimensionale wijze geluid kan ervaren; alsof we erbij zijn. Het maakt de tweedeling duidelijk van wat onze hersens zien en wat onze zintuigen waarnemen.
De manipulatieve werking van tekst en communicatie in beeld en geluid wordt zichtbaar gemaakt in het werk Battles Under the Sea of Ice van Karen Russo en La Camera van Rä di Martino. De twee hoofdpersonen in het werk van Rä di Martino vertellen niet hun eigen persoonlijke gedachten, maar spreken de meningen uit van geïnterviewden uit zowel heden (interviews door de kunstenaar uitgevoerd) als verleden (afkomstig uit archieven). Karen Russo's hoofdpersoon heeft een hersenaandoening genaamd afasie, waardoor tekst, beeld en betekenis bij hem niet meer overeenkomen. Dit gegeven verbindt zij aan een verhaal waar iemand zijn oriëntatie en uiteindelijk ook zijn bewustzijn verliest.
Michael Snow laat in zijn video Prelude zien wat er gebeurt als geluid en beeld niet op elkaar aansluiten zoals we dat bij film gewend zijn. Het beeld komt voort uit een enkele opname van een op statief meedraaiende camera, waar iedere seconde telt. De acties komen in deze prelude langs als geluid, als verbale beschrijving en als visueel gegeven. Alleen in het midden van de kamer, halverwege de film, vallen geluid, beeld en actie even samen.
Tenslotte worden in de tentoonstelling geluiden versterkt waar wij normaal gesproken aan voorbijgaan. Mark Bain versterkt de geluiden die van buiten komen en maakt ze binnen hoor- en tastbaar. En Jacob Kirkegaard heeft in de verboden zone van Tchernobyl, met zeer gevoelige microfoons, klanken opgenomen die een lege kerk, concertruimte of zwembad produceren. In de tentoonstelling Off Screen wordt continue de auditieve en visuele perceptie op de proef gesteld.