video vortex
20 Oct - 02 Dec 2007
VIDEO ORTEX
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst reageert met de tentoonstelling video vortex op het Web2.0 fenomeen. Web2.0 staat voor macht aan de gebruiker en democratie voor iedereen. Dit heeft geleid tot innovatieve vormen van mediagebruik waarbij een open en speelse samenwerking kan leiden tot kritische houdingen en nieuwe ideeën.
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst springt op deze ontwikkeling in met een nieuw tentoonstellingsmodel. Stimulatie en participatie binnen netwerkomgevingen is het uitgangspunt. Naast het presenteren van bestaande installaties worden er dagelijks korte workshops en presentaties gegeven. In sommige gevallen vormen de kunstwerken het uitgangspunt voor een workshop in andere gevallen is het gebruikte medium onderwerp van een workshop. Belangrijke focus bij alle projecten is de gezamenlijke ervaring en het bouwen aan gemeenschappelijk kennis. Op deze manier, in de vorm van een voortdurende gedachtewisseling, kan cultuur zich vernieuwen, veranderen en voortbestaan.
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst ontpopt zich voor korte tijd in een experimentele plek waar projecten met een participerende houding worden gepresenteerd, oftewel: do it yourself with others! De kunstenaars reageren op ontwikkelingen als YouTube, MySpace en Blogger, mobiele videotelefoons en de invloed van live webcamstreams.
Enkele voorbeelden:
'curator for a day' Gedurende de periode van het project kan iedereen de rol van curator op zich nemen. Het Nederlands Instituut voor Mediakunst stelt in deze periode haar gehele collectie ter beschikking aan het publiek. Via de online catalogus van het Instituut kan er een keuze doorgegeven worden uit de meer dan 2000 videowerken. Door middel van een speciaal ontwikkelde interface kan men in de galerieruimte maximaal zes videowerken selecteren voor vertoning op een door henzelf gekozen dag. De enige voorwaarde is dat de keuze wordt toegelicht. Dit statement en de gekozen videowerken zijn dan een hele dag te zien voor de rest van de bezoekers.
Graham Harwood (UK) – Netmonster. Hoe ontstaat een netwerkbeeld? NetMonster is een software ontwikkeld door Graham Harwood (Mongrel / Mediashed). De software is ontwikkeld om content te genereren, te monteren en continue bij te werken. Het resultaat is een complex aan beeldcomposities die bestaan uit resultaten van internetzoekacties. Gezamenlijk bouwen mensen een 'genetwerkt' beeld op dat bestaat uit een verzameling beelden en teksten afkomstig van het totale internet.
Giselle Beiguelman (BRZ) – Sometimes. Giselle maakt (de)generatieve video die uiteenvalt en verandert door input van de gebruiker. Videobeelden die met de mobiele telefoon gemaakt worden in de tentoonstellingsruimte kunnen bewerkt worden met toetsenbord en muis. Daarna ontstaat er live een nieuwe montage die de volgorde van de originele frames verandert.
Beatrice Valentine Amrhein (F) – Video Lustre. De mobiele telefoon symboliseert voor Beatrice Valentine Amrhein intimiteit, indringendheid en directheid. De video in de mobiele telefoon ziet zij als haar derde oog waarmee zij op een andere manier naar de werkelijkheid kijkt. De lage resolutie die inherent is aan het medium zet zij in om ook onze perceptie te veranderen. De installatie Video Lustre bestaat uit tientallen mobiele telefoons die als een kroonluchter aan het plafond hangen. De mobiele video's laten in close-up verschillende fragmenten van het lichaam zien. In het netwerk van mobiele telefoons ontstaat een nieuwe interpretatie van het lichaam.
Walczak & Wattenberg (SWE & ) - NoPlace. Over de hele wereld maken en verzamelen mensen informatie. Blogs, online fotoalbums en sociale bookmark pagina's zoals del.isio.us zorgen voor een enorme variëteit aan data. De installatie No Place gebruikt het ruwe materiaal van al deze datastromen om verschillende versies van een paradijs te creëren. Er ontstaan nieuwe werelden opgebouwd uit met architectuur die wijst naar de toekomst.
Check de website voor de juiste data en tijden!
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst reageert met de tentoonstelling video vortex op het Web2.0 fenomeen. Web2.0 staat voor macht aan de gebruiker en democratie voor iedereen. Dit heeft geleid tot innovatieve vormen van mediagebruik waarbij een open en speelse samenwerking kan leiden tot kritische houdingen en nieuwe ideeën.
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst springt op deze ontwikkeling in met een nieuw tentoonstellingsmodel. Stimulatie en participatie binnen netwerkomgevingen is het uitgangspunt. Naast het presenteren van bestaande installaties worden er dagelijks korte workshops en presentaties gegeven. In sommige gevallen vormen de kunstwerken het uitgangspunt voor een workshop in andere gevallen is het gebruikte medium onderwerp van een workshop. Belangrijke focus bij alle projecten is de gezamenlijke ervaring en het bouwen aan gemeenschappelijk kennis. Op deze manier, in de vorm van een voortdurende gedachtewisseling, kan cultuur zich vernieuwen, veranderen en voortbestaan.
Het Nederlands Instituut voor Mediakunst ontpopt zich voor korte tijd in een experimentele plek waar projecten met een participerende houding worden gepresenteerd, oftewel: do it yourself with others! De kunstenaars reageren op ontwikkelingen als YouTube, MySpace en Blogger, mobiele videotelefoons en de invloed van live webcamstreams.
Enkele voorbeelden:
'curator for a day' Gedurende de periode van het project kan iedereen de rol van curator op zich nemen. Het Nederlands Instituut voor Mediakunst stelt in deze periode haar gehele collectie ter beschikking aan het publiek. Via de online catalogus van het Instituut kan er een keuze doorgegeven worden uit de meer dan 2000 videowerken. Door middel van een speciaal ontwikkelde interface kan men in de galerieruimte maximaal zes videowerken selecteren voor vertoning op een door henzelf gekozen dag. De enige voorwaarde is dat de keuze wordt toegelicht. Dit statement en de gekozen videowerken zijn dan een hele dag te zien voor de rest van de bezoekers.
Graham Harwood (UK) – Netmonster. Hoe ontstaat een netwerkbeeld? NetMonster is een software ontwikkeld door Graham Harwood (Mongrel / Mediashed). De software is ontwikkeld om content te genereren, te monteren en continue bij te werken. Het resultaat is een complex aan beeldcomposities die bestaan uit resultaten van internetzoekacties. Gezamenlijk bouwen mensen een 'genetwerkt' beeld op dat bestaat uit een verzameling beelden en teksten afkomstig van het totale internet.
Giselle Beiguelman (BRZ) – Sometimes. Giselle maakt (de)generatieve video die uiteenvalt en verandert door input van de gebruiker. Videobeelden die met de mobiele telefoon gemaakt worden in de tentoonstellingsruimte kunnen bewerkt worden met toetsenbord en muis. Daarna ontstaat er live een nieuwe montage die de volgorde van de originele frames verandert.
Beatrice Valentine Amrhein (F) – Video Lustre. De mobiele telefoon symboliseert voor Beatrice Valentine Amrhein intimiteit, indringendheid en directheid. De video in de mobiele telefoon ziet zij als haar derde oog waarmee zij op een andere manier naar de werkelijkheid kijkt. De lage resolutie die inherent is aan het medium zet zij in om ook onze perceptie te veranderen. De installatie Video Lustre bestaat uit tientallen mobiele telefoons die als een kroonluchter aan het plafond hangen. De mobiele video's laten in close-up verschillende fragmenten van het lichaam zien. In het netwerk van mobiele telefoons ontstaat een nieuwe interpretatie van het lichaam.
Walczak & Wattenberg (SWE & ) - NoPlace. Over de hele wereld maken en verzamelen mensen informatie. Blogs, online fotoalbums en sociale bookmark pagina's zoals del.isio.us zorgen voor een enorme variëteit aan data. De installatie No Place gebruikt het ruwe materiaal van al deze datastromen om verschillende versies van een paradijs te creëren. Er ontstaan nieuwe werelden opgebouwd uit met architectuur die wijst naar de toekomst.
Check de website voor de juiste data en tijden!